Գնացել էի Վերնիսաժ՝ «բանավոր» շնորհավորելու տաղանդավոր ժամանակակցիս՝ Լևոն Ջավախյանի ծննդան օրը: Խոսեցինք արծաթավաճառության նուրբ արվեստի և արվեստի աշխատողների եթերային աշխատավարձի մասին:
Իմ մահվան օրը, կմարեն աշխարհի լույսերը բոլոր,
ՈՒ տխրությունը իր բաց թևերով կծածկի լուսատուն՝
Արևը միակ։
Մայթերն ու փողոցները դատարկով կլցվեն,
Մարդիկ իրար հետ շշուկով կխոսեն,
Կպատմեն իրար, մեռնողի մասին։
Հնարավոր է, որ մեր տարածաշրջանում ու մեր ճակատագրում որևէ բան փոխվի, եթե ԱՄՆ-ի ու Ռուսաստանի միջև ուկրաինական կոնֆլիկտը հասնի իր հետապնդած նպատակներին ու, ըստ այդմ էլ, կամաց կամաց մոտենա իր ավարտին։